ሕዝቅኤል 7፡1-27
1 የእግዚአብሔር ቃል ወደ እኔ እንዲህ ሲል መጣ፡— 2 አንተ የሰው ልጅ ሆይ፥ ጌታ እግዚአብሔር ለእስራኤል ምድር እንዲህ ይላል፡— ፍጻሜው፥ ፍጻሜው በአራቱም የምድር ማዕዘኖች ላይ ይመጣል። ፤ መዓቴንም እሰድድብሃለሁ እንደ መንገድህም እፈርድብሃለሁ። ርኵሰትህንም ሁሉ በአንተ ላይ አኖራለሁ። መንገድህን ሳላደርግብሽ አስጸያፊነትሽም በመካከልሽ ከመሆኑ በፊት። እኔ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃላችሁ።
5 ጌታ እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፡— ክፉ፥ እነሆ፥ ክፉ ነገር ይመጣል። በእናንተ ላይ ተቀስቅሷል; 7 እነሆ፥ ይመጣል። ጊዜው ይመጣል, ቀኑ ቅርብ ነው; የጩኸት እንጂ የደስታ አይደለም በተራራዎች ላይ። ርኵሰትሽንም በአንቺ ላይ አኖራለሁ። እንደ መንገድህ አደርግብሃለሁ፥ ርኵሰትህም በመካከልሽ ይሆናል። የምቀጣው እኔ እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ታውቃለህ።
10 እነሆ ቀን፥ እነሆ፥ ይመጣል፤ ጠዋት ተነስቷል; በትር አብቧል ትዕቢትም አበቀለ። ከእነርሱም ከብዛታቸውም አንድ ስንኳ አይቀርም፥ ከገዛ ራሳቸውም አንድ ስንኳ አይቀሩም፥ በመካከላቸውም የሚያለቅስ አይኖርም። የሚገዛ ደስ አይለው የሚሸጥም አያልቅስ ቍጣው በሕዝቡ ሁሉ ላይ ነውና። ስለ ሕዝብ ሁሉ ያለው ራእይ አይሻርም፥ ከኃጢአታቸውም የተነሣ ነፍሱን ማንም ሊጠብቅለት አይችልምና።
14 ቀንደ መለከቱን ይነፉ፥ ሁሉንም ነገር ያዘጋጃሉ፥ ወደ ሰልፍም የሚሄድ የለም። ቍጣዬ በሕዝብ ሁሉ ላይ ነውና፤ 15 ያለ ሰይፍ ከቸነፈርና ከራብም ውስጥ ነው፤ በሜዳ ያለው ሁሉ በሰይፍ ይሞታል፥ በከተማይቱም ያሉ ሁሉ በራብና በቸነፈር ያልቃሉ፤ አንድም ስለ ኃጢአታቸው ደካማ ይሆናል፤ 17፤እጅ ሁሉ ትደክማለች፥ ጉልበትም ሁሉ እንደ ውኃ ትደክማለች። እነርሱም ማቅ ይታጠቁ፥ ድንጋጤም ይሸፍናቸዋል። ፊት ሁሉ ነውር ይሆናል፥ ራሶቻቸውም ሁሉ ይላጫሉ፤ 19 ብራቸውን ወደ አደባባይ ይጥላሉ ወርቃቸውም ይጣላል፤ በእግዚአብሔር መዓት ቀን ብራቸውና ወርቃቸው ሊያድናቸው አይችልም፤ ነፍሱን አያጠግቡትም፥ አንጀቱንም አይሞሉም፥ እርሱ ለኃጢአቱ ዕንቅፋት ሆኖአልና፥ አስጸያፊ ነውና። የምድርን ክፉዎች ያረክሳሉ። ወራሪዎች ገብተው ያረክሱታልና።
23 ምድር በደም በደል ተሞልታለችና፥ ከተማይቱም በግፍ ተሞልታለችና ሰንሰለት ሥራ፤ 24 ስለዚህ የአሕዛብን ክፉዎች አመጣለሁ፥ ቤቶቻቸውንም ይወርሳሉ። የኃያላንንም ትዕቢት አጠፋለሁ፥ መቅደሶቻቸውም ይረከሳሉ። 25 ጥፋት ይመጣል፤ 26 ሰላምን ይፈልጋሉ አንዳችም የለም። መልሱንም ከነቢዩ ይሻሉ፥ ሕጉ ግን ከካህኑ፥ ሸንጎውም ከሽማግሌዎች ዘንድ ይወጣል፤ 27 ንጉሡም ያለቅሳል፥ አለቃውም ኀዘንን ይለብሳል፥ የሕዝቡንም እጅ ይለብሳል። ምድር ትንቀጠቀጣለች; እንደ መንገዳቸው አደርግባቸዋለሁ፥ በፍርዳቸውም እፈርድባቸዋለሁ። እኔም እግዚአብሔር እንደ ሆንሁ ያውቃሉ።