EZEKIEL 7:1-27
1D'Wuert vum HÄR ass zu mir komm, a sot: 2Du Mënschejong, esou seet den HÄR HÄR zum Land vun Israel: D'Enn, d'Enn kënnt op de véier Ecker vun der Äerd. 3 Elo wäert d'Enn op dech sinn. , an ech wäert meng Roserei op dech schécken, a beurteelen dech no Äre Weeër; an ech wäert all Är Abominations op dech leeën.4A mäin A wäert Iech net verzeien, an ech wäert net Barmhäerzegkeet weisen; ier ech Är Weeër op Iech setzen, an Är Abominatiounen wäerten an Ärer Mëtt sinn; an du wäerts wëssen, datt ech den Jehova sinn.
5So seet den HÄR HÄR: E Béist, kuck, e Béist kënnt. 6D'Enn kënnt, d'Enn kënnt; huet géint Iech erwächt; kuck, et kënnt.7 De Moien kënnt fir dech, O Awunner vun der Äerd; d'Zäit kënnt, den Dag ass no; en Dag vun der Trommel an net vu Freed op de Bierger.8 Elo wäert ech meng Roserei op dech ausgoen, a meng Roserei géint dech erfëllen, a beurteelen dech no Äre Weeër; an ech wäert Är abominations op dech leeën. 9 A meng Aen wäert net erspueren, an ech wäert net Barmhäerzegkeet weisen; no Äre Weeër wäert ech op dech setzen, an Är Abominatiounen wäerten an der Mëtt vun Iech sinn; an du wäerts wëssen, datt ech, den Jehova, dee sinn, dee bestrooft.
10 Kuck den Dag, kuck, et kënnt; Moien ass opgestan; d'Staang ass gebléien, de Stolz ass gebrannt.11 D'Gewalt ass zu enger Staang vun der Béisheet opgestan; Kee wäert vun hinnen bleiwen, nach vun hirer Villfalt, net ee vun hiren eegenen, an et gëtt keen ënnert hinnen, dee trauert.12D'Zäit ass komm, den Dag ass komm; Loosst deejéinegen, dee keeft, sech net freeën, an dee, dee verkeeft, wein net, well d'Roserei ass iwwer d'ganz Leit.13Well wien verkeeft, wäert net zréckkommen op dat, wat verkaaft gouf, och wa se lieweg bleiwen; well d'Visioun iwwer d'ganz Villfalt net zréckgezunn gëtt, a wéinst hirer Ongerechtegkeet ka kee säi Liewen schützen.
14 Si wäerten d'Trompett blasen, an alles virbereeden, an et gëtt kee fir an d'Schluecht ze goen; well meng Roserei ass op der ganzer Villfalt.15 Vu ouni Schwert, vu bannen Pest an Hongersnout; Wien am Feld ass, stierft duerch d'Schwäert, a wien an der Stad ass, wäert duerch Hongersnout a Pest verbraucht ginn, ee fir hir Ongerechtegkeet. 17 All Hand wäert schwaach sinn, an all Knéi wäert schwaach wéi Waasser sinn. 18 Si wäerten sech och mat Säckkleed ëmgéieren, an den Terror wäert se iwwerdecken; Schimmt wäert op all Gesiicht sinn, an all hir Kapp wäert raséiert ginn. 19 Si wäerten hiert Sëlwer op d'Stroosse geheien, an hiert Gold gëtt ewechgehäit; weder hiert Sëlwer nach hiert Gold kënnen se am Dag vum Jehova senger Roserei befreien; si wäerten seng Séil net zefridden, a wäerten net seng Darm fëllen, well hien e Stoussblock fir seng Béisheet gewiescht wier. Eekleges. 21 Ech hunn et an d'Hänn vu Friemen ausgeliwwert fir geplëmmt ze ginn, an et wäert d'Bau vum déi Béis vum Land, a si wäerten et profanéieren. 22An ech wäert mäi Gesiicht vun hinnen zréckzéien, a meng geheime Plaz wäert verletzt ginn; fir Eruewerer ginn et an et profanéieren.
23 Maacht eng Kette, well d'Land ass voller bluddege Verbriechen, an d'Stad ass voller Gewalt.24 Dofir wäert ech déi béisste vun den Natiounen bréngen, a si wäerten hir Haiser besëtzen; an ech wäert de Stolz vun der Mighty ophalen, an hir Hellegtum wäert profanéiert ginn. 25 Zerstéierung kënnt; a si wäerte Fridden sichen, an et wäert kee sinn. a si wäerten eng Äntwert vum Prophéit sichen, awer d'Gesetz wäert vum Paschtouer a vum Conseil vun den Eelsten fortgoen. d'Land wäert zidderen; No hirem Wee wäert ech mat hinnen ëmgoen, a mat hiren Uerteeler wäert ech se beurteelen; a si wäerte wëssen, datt ech den Jehova sinn.